وبلاگ مهندسي جوش در نهمين كنگره ساليانه انجمن مهندسين متالورژي ايران در شيراز گفتگويي كوتاه با دكتر امير حسين كوكبي، پدر جوش ايران، انجام داد كه متن آنرا در ادامه ميخوانيد. در اين گفتگو پاسخ سوالاتي كه مكررا از طرف خوانندگان وبلاگ مطرح ميشد را از ايشان جويا شديم.
# با سلام بعنوان اولين سئوال ميخواستم نظر شما را در ارتباط با آينده جوشكاري در ايران بدانم. تعداد زيادي از خوانندگان وبلاگ نگرانيهايي در اين زمينه دارند و سئوالات متعددي برايم ارسال شده.
- پاسخ اين سئوال را فكر ميكنم بتوان حدس زد. با توجه به فعاليتهايي كه در اين بيست و چند سال داشته ايم چه بصورت مستقيم و چه در رابطه با تحقيقات و دانشگاه، راه اندازي دوره كارشناسي ارشد جوشكاري و دوره هاي بين المللي جوش و نيازهايي كه در صنايع مختلف مطرح است و زمينه هاي بكري كه در موضوع جوشكاري هنوز در ايران دست نخورده مانده است، به نظر من آينده بسيار روشني ديده ميشود. فقط چيزي كه وجود دارد، طبيعتا در مملكت ما تا چيزي در بورس ميرود خيلي ها كركره مغازه شان را ميكشند بالا و مدعي مسايل جوش و تخصص جوش و كلاس جوش و از اين مسايل ميشوند مثل كلاس كنكور و كلاس زبان و گواهينامه و مدرك ميدهند. يك مقدار اين مسايل وجود دارد كه اميدواريم نظمي گرفته شود كه هر كس مدعي مسايل جوش نباشد. اما بهر حال نياز بسيار زياد است و آينده خوبي داريم.
# شما چه توصيه اي براي نظام مند كردن اين سيستم داريد با توجه با اينكه ما موسسات مختلفي مثل مركز پژوهش و مهندسي جوش ايران و انجمن جوشكاري و تستهاي غير مخرب ايران داريم.
- توصيه من بر اين است تا جايي كه امكان دارد بهم نزديك شوند و منيت ها كنار برود. اينكه انجمن يا فلان مركز و يا فلان شركت و يا حتي موسسه استاندارد بگويند كه فقط من هستم در اين فرم طبيعتا يك مقدار انرژيها از بين ميرود و يك مقدار حالت تفرقه بوجود ميايد.اين موضوع كه چه كسي بايد اينكار را انجام دهد، بهر حال هر كس در حيطه كاري و وظايف خودش بايد تلاش خود را انجام دهد. به اميد اينكه يك فردي از جايي از غيب بيايد و دغدغه ما را در رابطه با جوشكاري برطرف كند به نظر من يك مقدار سستي است. حتي جايي كه ميايند و به من ميگويند كه شما انحصارا با ما كار كنيد، من خودم را كنار ميكشم و ميگويم من فعلا تا جايي كه وقت د ارم دوست دارم هرجايي كه بتوانم يك قدم مثبت بردارم و كار مثبتي از دستم برآيد انجام دهم. اما براي بعضي ها يك مقدار خوشايند نيست.
# در نهايت چه توصيه اي براي افرادي داريد كه به تازگي وارد حيطه جوشكاري شده اند و يا ميخواهند وارد شوند.
- توصيه من براينست كه اولا علاقه داشته باشند. چون براي هر كاري يك مقدار ذوق بايد در خود فرد باشد. از طرف ديگر بسته به نوع و سطح فعاليت فرد در رابطه با جوشكاري ممكن است بعضي از وظايف سنگين هم باشد. مثل يك جوشكار اسكلت فلزي و يا جوشكار مربوط به خطوط لوله نفت و گاز و يا ريل راه آهن كه بخواهد در منطقه بد آب و هوا و دوردست كار كند. بهر حال ممكن است نياز به تحمل سختي هايي باشد. در مباحث علمي چون جوشكاري به سازه، شيمي، رياضي، برق، مكانيك و متالورژي ارتباط پيدا ميكند، ممكن است دامنه يك مقدار وسيعتر باشد. توصيه من اينست كه يك نفر نخواهد ادعا كند كه همه مسايل جوشكاري را ميداند. چون بهر حال اگر موضوع كاريش تخصصي تر باشد شايد موفقتر باشد. مثلا يك نفر بيايد و بگويد من ميخواهم در زمينه جوشكاري فولادهاي زنگ نزن كار بكنم و اطلاعات آنرا كسب كنم، اما اگر بخواهد هم در ليزر هم در الكتروبيم هم در اكسي استيلن و فولاد و تيتانيوم و چدن و همه را يكدفعه كار كند طبيعتا يك مقدار سطح كاريش پايين تر خواهد آمد.
توصيه ديگر بنده اينست كه سعي كند خودش را اصلاح كند تا افراد ديگر را تخطئه كند و بگويد كه فلاني اشتباه گفت و...، هر كسي سعي كند كه خودش را كامل كند و وظيفه اي كه عهده دار است را حتي المقدور با مباني علمي انجام دهد. اگر فردي به يكسري اطلاعات دسترسي پيدا كند فكر نكند كه ديگر همه چيز را ميداند. يكي از مشكلاتي كه ما نه تنها در زمينه جوشكاري بلكه در تمام زمينه ها روبرو هستيم افرادي هستند كه با پيدا كردن يكسري اطلاعات محدود در يك زمينه فكر ميكنند همه چيز را ميدانند و اين را باور ندارند كه انسان هر چه بيشتر بداند تازه ميداند كه چيزي نميداند.
اين چند نكته اي بود كه من بعنوان يك فرد كوچك جامعه ميتوانم توصيه كنم.
# با تشكر از اين كه وقتتان را در اختيار ما قرار داديد.
