مهندسي جوش - تكنولوژي جوشكاري و بازرسي فني

امتزاج يا Dilution به آميخته شدن فلز پايه و فلز جوش در اثر فرآيند جوشکاری اطلاق ميگردد. بحث امتزاج با توجه به تغيير خواص مواد در اثر مخلوط شدن اهميت پيدا ميکند. بعنوان مثال اگر يک فلز جوش از جنس فولاد نرم روی يک فولاد پرکربن جوشکاری شود جوش بدست آمده سختی بيشتری از خود نشان خواهد داد که اين موضوع بدليل نفوذ کربن از فلز زيرين به فلز جوش ميباشد. مقدار امتزاج بصورت زير محاسبه ميشود:

ميزان امتزاج مطلوب در جوشکاری با توجه به نوع مواد و هدف جوشکاری تعيين ميگردد. بعنوان مثال در فرآيند سخت پوشانی (Hardfacing) مقدار امتزاج بايد تا حد ممکن کم باشد تا با تعداد لايه های کمتری بتوان به سختی مورد نظر دست يافت. و يا در جوشکاری فولادهای زنگ نزن آستنيتی حداقل مقدار امتزاج بايد بنحوی انتخاب گردد که با توجه به نوع فلز جوش ترکيب جوش زير خط ترک گرم در نمودار شفلر قرار گيرد.

فاکتورهایی که در تعيين ميزان امتزاج دخيل هستند عبارتند از:

سرعت جوشکاری سرعت کم امتزاج بالا
سرعت بالا امتزاج کم
قطبيت جريان DC - امتزاج کم
AC امتزاج متوسط
DC + امتزاج بالا
حرارت ورودی حرارت ورودی کم امتزاج کم
حرارت ورودی زياد امتزاج بالا
تکنيک جوشکاری Stringer امتزاج کم
Weaved امتزاج بالا
موقعيت جوشکاری عمودی سر بالا امتزاج بالا
افقی.تخت و عمودی سر پايين امتزاج کم
تعداد لايه تعداد لايه بيشتر امتزاج کمتر
نوع فلز جوش فلز جوش پر آلياژ حساسيت کمتر به امتزاج
Stick Out Stick Out بلند امتزاج کمتر